در شرق، زیره از خلیج فارس عبور کرد و در آنجا توسط بازرگانان شبه جزیره عربستان و از آنجا در سراسر آسیای جنوبی به هند پخش شد مسیر زمینی که اروپا را به آسیا متصل می‌کند، که معمولاً به آن جاده ابریشم می‌گویند، نیز به گسترش محبوبیت زیره کمک کرد و از این طریق بود که زیره به چین رسید.
در خاورمیانه، جایی که استفاده از زیره برای اولین بار ثبت شد، این ادویه در غذاهای سراسر منطقه محبوب باقی مانده است و اغلب در کاسه های کوچک روی میزهای درست در کنار نمک یافت می شود.
اولین تولیدی زیره در ایران می توان از زیره اصل کرمان نام برد.
در دهه 1960 با محبوبیت رستوران هایی مانند تاکو بل، آمریکایی های بیشتری با طعم زیره آشنا شدند نیمه دوم قرن بیستم نیز شاهد مهاجرت قابل توجهی از جنوب آسیا بود که غذاهایی را که هزاران سال از زیره سبز می کردند به ایالات متحده آورد.
چه برای صبحانه در سوریه بد باشد، چه چانا ماسالا برای ناهار در هند یا خال برای شام در مکزیک، زیره همیشه در جایی از دنیا روی میز است وقتی آن را می خوریم، بخشی از یک سنت هستیم که به ابتدای تاریخ ثبت شده بازمی گردد.
آدام ماسکویچ یک باستان شناس است که به طور گسترده در سراسر خاورمیانه کار کرده است او همچنین کلاس هایی در مورد تاریخ غذا و آشپزی در دوران باستان و سیاست باستان شناسی تدریس کرده است.
دانه های زیره از میوه های رسیده خشک شده زیره سبز هستند اگرچه قسمتی از گیاه که به عنوان ادویه استفاده می شود معمولاً دانه نامیده می شود، اما از نظر گیاه شناسی میوه ای است که از پریکارپ و دانه تشکیل شده است.
طبقه بندی تجارت بین المللی فقط برای زیره سیاه کد ندارد و شامل زیره سیاه و زیره تلخ می شود زیره سیاه (همچنین به عنوان سیاه دانه یا دانه پیاز سیاه شناخته می شود) میوه سیاهدانه است، در حالی که زیره تلخ میوه Elwendia persica است.
زیره تلخ بیشتر در هند، پاکستان و ایران مصرف می شود و در اروپا چندان شناخته شده نیست.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.