دیگر چرم ها

چرم دانه دار کامل

چرم دانه دار کامل به چرمی گفته می شود که برای از بین بردن نقص های ظاهری (علامت هایی که به صورت طبیعی بر روی آن وجود دارند) تحت فرآیند های مختلفی چون سنباده کشی یا براق کردن و … قرار نمی گیرد. دانه های باقی مانده بر روی چرم، باعث استحکام و دوام بیشتر آن می شوند. همچنین این دانه ها، قابلیت تنفس پذیری نیز دارند که باعث می شود تا در زمان تماس طولانی تر، رطوبت کمتری ایجاد کند.

چرم طلایی براق به جای این که رنگ و روی خود را از دست دهد، در طول عمر خود دچار زنگار می شود. مبلمان چرمی و کفش های چرمی با کیفیت اغلب از چرم دانه دار کامل ساخته می شوند. چرم های دانه دار کامل اغلب به صورت چرم آنیلین و نیمه آنیلین تکمیل می شوند.

چرم بالا دانه

چرم بالا دانه (که متداول­ترین نوع چرم به کار رفته در محصولات گران چرمی می باشد) از نظر کیفیت در رده دوم قرار دارد. در این نوع چرم لایه جدا کننده داخلی(Split) از چرم جدا شده است و در نتیجه این چرم، نسبت به چرم دانه دار کامل، نازک تر و انعطاف پذیر تر است.

سطح آن سنباده کشی شده است و یک لایه نهایی نیز به آن اضافه شده است که باعث می شود تا چرم طبیعی مبلی، حالتی سرد تر و پلاستیک مانند داشته و حالت تنفس کمتری به خود بگیرد. همچنین این کار از ایجاد زنگار طبیعی جلوگیری خواهد کرد. این نوع چرم، عمدتا ارزان تر از چرم دانه دار کامل است و همچنین در مقابل لکه ها نیز مقاومت بیشتری دارد.

دانه اصلاح شده

چرم دانه اصلاح شده، چرمی است که دانه های مصنوعی بر روی سطح آن قرار گرفته اند. پوست هایی که برای ساخت چرم اصلاح شده استفاده می شوند فاقد کیفیت لازم برای استفاده در دباغی گیاهی و یا در چرم آنیلین هستند. نواقص این چرم اصلاح می شوند یا با سنباده، به طور کامل از پوست حذف می شوند و سپس دانه های مصنوعی به صورت برجسته بر روی سطح آن قرار می گیرند. در نهایت این مجموعه برای زیبایی بیشتر، رنگ می شود و یا لکه هایی بر روی آن ایجاد می شود. بیشتر چرم های با دانه اصلاح شده در ساخت چرم های رنگی استفاده می شوند زیرا رنگدانه های جامد باعث می شوند تا اصلاحات چرم و همچنین نواقص موجود بر روی آن دیده نشوند. چرم های دانه اصلاح شده اغلب در دو نوع تکمیل شده چرم رنگی و چرم نیمه آنیلین موجود هستند.

چرم اسلینک(Slink)

از پوست بره هایی که هنوز متولد نشده اند تهیه می شود. این چرم بسیار نرم است و از آن برای ساخت دستکش استفاده می شود.

چرم گوزن

نوعی چرم سخت و ضد آب می باشد. علت این ویژگی ها، سازگار شدن گوزن با زیستگاه های خود که در آن بیشه زار ها و خار های فراوانی وجود دارد، است. چرم گوزن توسط جوامع مختلفی مانند سرخ پوست ها مورد استفاده قرار گرفته است. بیشتر چرم های گوزن مدرن، از حیات وحش تامین نمی شوند و برای این کار از گوزن هایی که صرفا به منظور استفاده از پوستشان پرورش داده شده اند، استفاده می شود. با این وجود، هنوز هم در شهر هایی که از نظر تاریخی، صنعت دباغی بسیار قوی داشتند( مثلا Gloversville یا Johnstown) مقادیر بسیار زیادی از پوست گوزن، از طریق شکار در حیات وحش تامین می شود. چرم گوزن در ژاکت ها و اورکُت ها، لوازم ورزش های رزمی مثلا در کندو بوگو و در لوازم جانبی شخصی مثلا کیف های دستی کیف پول مورد استفاده قرار می گیرد.

پوست چرم بزی

این چرم نرم است اما مقاومت بالایی دارد و برای کار هایی چون ساخت دستکش های باغبانی مقاوم در برابر خار ها استفاده می شود.

چرم روس

شکل خاصی از پوست گاو دباغی شده با تنه درختان است. وجه تمایز این چرم، دارا بودن یک مرحله روغن کاری پس از دباغی شدن پوست است که در آن، روغن توس وارد بافت های چرم می شود تا آن را مقاوم تر، انعطاف پذیرتر و نفوذناپذیر تر کند.

دو نوع چرم دیگر نیز وجود دارند که اغلب در محصولات خاص مانند کیف ها، چمدان ها و کیف پول ها مورد استفاده قرار می گیرند:

چرم کمربندی

نوعی چرم دانه دار کامل است که در گذشته از آن برای ساخت تسمه قرقره های مکانیکی و سایر ماشین آلات استفاده می شد. امروزه، این نوع چرم بر روی سطح کیف های دستی و کیف های پول دیده می شود و می توان آن را با حس ضخیم و سفت بودن و همچنین سطح صاف آن تشخیص داد. چرم کمربندی، عمدتا گونه بسیار سنگین تر چرم دانه دار کامل با دباغی گیاهی است.

چرم جیر

از پوست بز و گوساله تهیه می شود که طی فرایند خاصی و بوسیله وسایل خاصی رخ آن را پرداخت میکنند و سطح گوشتی را به صورت مخملی در می آورند که بیشتر به عنوان آستر در داخل دیگر محصولات استفاده می گردد.

چرم اشبالت

چرمی است شبیه جیر که از ورقه ورقه کردن چرم های ضخیم گاوی به دست می آید که نسبت به جیر سطح پایینتر محسوب و طبقه بندی می گردد.

چرم ورنی

چرمی است که از پوست گوساله تهیه می شود و رویه آن با لاک خاصی لعاب و پوشش داده می شود تا ظاهری براق پیدا نماید.

چرم براق

چرمی معمولی است که از ماده ای درخشان و براق به عنوان لایه نهایی بر روی آن استفاده شده است. مخترع این نوع چرم، Seth Boyden فرآیند تولید آن را برای اولین بار در سال ۱۸۴۸ و در New Jersey آمریکا انجام داد.

چرم نبوک

این نوع چرم، چرم بالادانه ای است که از پوست گاو تهیه می شود و بر روی قسمت دانه دار و یا سمت دیگر آن، سنباده کشی انجام می شود تا بر روی آن، پرز هایی کوتاه از فیبر های پروتئینی ایجاد شود. این کار باعث می شود تا سطحی مخملی شکل بر روی چرم ایجاد شود.

اسپلیت

چرم اسپلیت یا جدا شده، چرمی است که از قسمت فیبری پوست ساخته می شود. در واقع در جریان عملیات جداسازی پس از این که قسمت بالایی پوست برای ساخت چرم بالا دانه از آن جدا شد، از قسمت زیرین پوست برای ساخت این نوع چرم استفاده می شود. خود لایه زیرین پوست را نیز می توان در صورتی که ضخامت آن به حد کافی باشد به طور مجدد جدا کرد که حاصل آن، بخش جدا شده میانی و بخش زیرین و نزدیک به گوشت خواهد بود. در پوست های بسیار ضخیم، لایه میانی را نیز می توان تا جایی که ضخامت اجازه می دهد، به بخش های مختلف تقسیم کرد. در ادامه یک لایه مصنوعی بر روی سطح، چرم جدا شده قرار می گیرد و سپس دانه ها به صورت مصنوعی بر روی سطح آن ایجاد می شوند. از این نوع چرم برای ساخت جیر استفاده می شود. قوی ترین جیر ها، معمولا با استفاده از اسپلیت های بدون دانه و یا از لایه جدا شده زیرین که در تماس با گوشت قرار دارد ساخته می شوند. جیر ها در دو سمت خود، کرکی هستند. تولید کنندگان از تکنیک های مختلفی برای ساخت جیر از چرم دانه دار کامل استفاده می کنند. جیر معکوس، چرم دانه داری است که به گونه ای طراحی شده تا دانه های آن، در سطح چرم قرار نداشته باشند. این نوع از جیر، به عنوان جیر واقعی تلقی نمی شود.

چرم ناپا

چرم ناپا با استفاده از کروم دباغی می شود و نرم و انعطاف پذیر است. از این چرم عمدتا در کیف های پول، کیف های لوازم آرایشی و بهداشتی و سایر وسایل شخصی چرمی استفاده می شود.