عدس و فولات یا ویتامین B9
فولات ها در فرآیندهای بنیادی سلولی مانند بیوسنتز اسیدهای نوکلئیک و اسیدهای آمینه نقش اساسی دارند اما کمبود یا کمبود فولات غذایی می تواند منجر به کم خونی مگالوبلاستیک شود اگر این سوء تغذیه در دوران بارداری اتفاق بیفتد ، می تواند خطر نقص عصبی و سایر ناهنجاری ها را در جنین افزایش دهد.
با این حال، چندین مطالعه در رابطه با عدس برای عدسی همچنین نشان می دهد که فولات ها همچنین نقش مهمی در شروع بیماری های قلبی عروقی و بسیاری از انواع سرطان دارند.
و واریتههایی که بیشترین غلظت فولات را دارند عدس سبز و قرمز هستند ، اما بیشترین مقدار مربوط به آن در آرد عدس قرمز (2244.8 میکروگرم بر کیلوگرم در کیلوگرم) وجود دارد.
بنابراین، به همین دلیل، تصور میشود که استفاده از این غذا یا آردهای مخلوط حبوبات و غلات با محتوای گلوتن کاهشیافته میتواند یک استراتژی عالی برای غلبه بر سوء تغذیه ناشی از فولات یا ادغام رژیم غذایی زنانی باشد که قصد بارداری دارند یا در حال حاضر باردار هستند.
عدس برای پر کردن روی
کمبود روی عامل کوتاهی قدی، عفونت دستگاه تنفسی تحتانی، مالاریا و بیماری اسهال است.
بنابراین، عدس می تواند از این نوع سوء تغذیه جلوگیری کند در واقع، آنها را می توان برای فرآیندهای تقویت از طریق روی استفاده کرد، بیش از همه به این دلیل که آنها سطوح پایین اسید فیتیک دارند.
اسید فیتیک به طور سنتی به عنوان یک عامل ضد تغذیه در نظر گرفته می شود زیرا می تواند جذب یا استفاده از مواد مغذی را محدود کند.
در واقع، به برخی از مواد معدنی (کلسیم، آهن، منیزیم و روی) متصل میشود و نمکهای نامحلول (فیتاتها و فیتین) را تشکیل میدهد و به این ترتیب مانع از جذب آنها توسط بدن میشود.
آنها سرشار از آنتی اکسیدان هستند
شواهد متعددی برای حمایت از پتانسیل آنتی اکسیدانی عالی و مبارزه با رادیکال های آزاد اکسیژن موجود در عدس در مقایسه با انواع دیگر سبزیجات و میوه ها مانند پیاز، رادیکیو، سیب زمینی، جوانه گندم، زغال اخته وجود دارد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.